Wydawca treści
Certyfikat PEFC
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu posiada certyfikat PEFC.
Logo PEFC zostało wprowadzone przez organizację pozarządową utworzoną w celu wspierania zasad zrównoważonej gospodarki leśnej (the Programme for Endorsement of Forest Certification). Pełni ona funkcję międzynarodowej organizacji parasolowej, której celem jest ocena i wzajemne uznawanie krajowych systemów certyfikacji leśnej.
PEFC Council (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes - Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej) jest niezależną, pozarządową organizacją non-profit, założoną w 1999 roku, której głównym celem jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej przez certyfikację wykonywana przez jednostki niezależne. PEFC dostarcza mechanizm potwierdzającego, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną. PEFC jest ogólnoświatową organizacją powołaną dla oceny i wzajemnego uznawania krajowych systemów certyfikacji, opracowanych przez wiele zainteresowanych stron.
W chwili obecnej PEFC Council obejmuje 35 krajowych systemów certyfikacji leśnej, z których 25 przeszło do tej pory przez rygorystyczny proces oceny z udziałem publicznych konsultacji i niezależnych ekspertów. Te 25 uznanych systemów odpowiada za certyfikacje 200 milionów hektarów lasów, produkujących miliony metrów sześciennych certyfikowanego drewna na potrzeby rynku, co czyni PEFC największym światowym systemem certyfikacji leśnej. Pozostałe systemy krajowe znajdują się na różnych etapach rozwoju i uznawania przez PEFC. W Polsce prace nad stworzeniem krajowych struktur, jeszcze w ramach Paneuropejskiego Systemu Certyfikacji Leśnej, podjęto w 2003 r. W skład polskiej grupy inicjatywnej wchodziło 35 podmiotów oraz organizacji działających w obszarze leśnictwa i przemysłu drzewnego. Inicjatorem procesu tworzenia krajowych standardów PEFC były Lasy Państwowe oraz Rada PEFC Polska.
Od listopada 2003 roku Rada PEFC Polska, która działa w ramach struktur Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa (SITLiD) stała się członkiem PEFC Council. W marcu 2008 roku polskie krajowe standardy PEFC zostały uznane na forum międzynarodowym, a oficjalna ich akredytacja nastąpiła w październiku 2008 r. w Canberrze w Australii, podczas Walnego Zgromadzenia Międzynarodowej Rady PEFC. Na mocy umowy między SITLiD i Instytutu Badawczego Leśnictwa (IBL), podpisanej w dniu 16 września 2009, nastąpiła zmiana afiliacji Rady PEFC Polska. Konsekwencją tej umowy było przeniesienie członkowstwa w PEFC Council z SITLiD do IBL, co zostało zatwierdzone decyzją Walnego Zgromadzenia PEFC Council w Paryżu, w dniu 13 listopada 2009 roku.
,
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
Kwitnący wawrzynek
Kwitnący wawrzynek
W lasach Nadleśnictwa Syców (Leśnictwo Komorów) zaobserwować można pierwsze oznaki przedwiośnia.
Charakterystyczną rośliną kwitnącą wczesną wiosną jest krzew z rodziny wawrzynkowatych - wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum). Kwitnie on wczesną wiosną przed rozwojem liści. Kwiaty koloru różowego wyróżniają się znacząco w szarym, wczesnowiosennym lesie.
Roślinę można spotkać w całej Polsce, przede wszystkim w cienistych, wilgotnych lasach liściastych i mieszanych, rzadziej zaroślach. Wawrzynek wilczełyko to jeden z dwóch występujących w Polsce gatunków wawrzynków. Objęty jest ochroną gatunkową, która ma zapobiec zrywaniu gałązek na bukiety. Obok leszczyny jest to najwcześniej kwitnący rodzimy krzew.
Nazwa daphne to starogrecka i starorzymska nazwa wawrzynu Laurus nobilis L. przeniesiona na wawrzynki, ze względu na podobieństwo zimozielonego Daphne laureola L. do lauru. Nazwa pochodzi z mitologii greckiej, według której górska nimfa Dafne uciekała przed zalotami boga Apolla. Wreszcie poprosiła o pomoc Matkę Ziemię. Ta zlitowała się nad nią i zamieniła ją w krzew wawrzynka. Nazwa "wilczełyko" wywodzi się od właściwości kory. Zawarta w niej trucizna po zetknięciu z ludzką skórą wywołuje obrzęki, pęcherze, owrzodzenia, a czasami nawet martwicę.
Krzew zwykle osiąga 1-1,5(2) m wysokości. Rośnie bardzo wolno i posiada wyprostowane, grube ale elastyczne, lśniące, nagie pędy w górze ulistnione. Jest luźno ugałęziony. Młode pędy pokryte są korą w żółto-brunatnym kolorze z delikatnymi domacjami (włoskami).
Cała roślina jest silnie trująca – zwłaszcza owoce i świeża kora.. O ile wawrzynek jest trujący dla ludzi i innych ssaków, o tyle zupełnie nie szkodzi owadom i ptakom.
Należy do roślin nektarodajnych. Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną. Ich intensywny zapach jest bardzo przyjemny, kojarzy się z hiacyntami. Mają kielichowaty kształt i około 12 mm średnicy. Gęsto oblepiają górną część pędów, najczęściej skupione po 2–3 sztuki w pęczku. Owocem jest mięsisty nieco owalny pestkowiec – niewielki, lśniący, jasnoczerwony, rzadziej żółty o średnicy około 8–10 mm skupiony na gałązkach poniżej liści.