Wydawca treści Wydawca treści

Leśny Kompleks Promocyjny Lasy Rychtalskie

Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Rychtalskie" został utworzony 1 lipca 1996 roku. Położony jest w południowej części Wielkopolski i rozciąga się pomiędzy Ostrowem Wielkopolskim, Kluczborkiem, Oleśnicą i Wieruszowem.

LKP „Lasy Rychtalskie" swoją nazwę zawdzięczają znanej i cenionej grupie populacji sosny pospolitej występującej na terenie obrębu gospodarczego Rychtal w Nadleśnictwie Syców. Tego typu populacje gatunków o swoistych cechach dzięki przystosowaniu się do specyficznych warunków siedliskowych nazywamy ekotypami. Już w okresie międzywojennym prowadzono badania nad pochodzeniem naszej sosny. Uzyskane wyniki potwierdziły jej szczególną wartość co doprowadziło do wyłączenia części terenu z użytkowania rębnego.

Leśny dukt. Fot. M. Zapart

Walory przyrodnicze terenów nadleśnictw Syców i Antonin, wysoka lesistość i poziom bioróżnorodności oraz ciekawe położenie geograficzne utwierdziły leśników w przekonaniu o konieczności powołania Leśnego Kompleksu Promocyjnego. Dziś w jego skład wchodzi sześć rezerwatów przyrody oraz jeden rezerwat archeologiczny. Za pomniki przyrody uznano 148 drzew. W fazie projektu znajdują się kolejne formy ochrony przyrody. Tutejsze lasy to ostoja wielu przyrodniczych perełek takich jak m.in. długosz królewski, rosiczka okrągłolistna, widłaki, paprotnica krucha, gwiazdnica długolistna, fiołek torfowy, chrobotki czy storczyki.

Lasy Rychtalskie to miejsce o szczególnych walorach turystycznych. Tutejsze lasy oferują sieć ścieżek pieszych, rowerowych a nawet konnych. Część kompleksu wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy, słynącego z wyjątkowego na skalę świata bogactwa ptaków i bezkręgowców oraz największej w Europie sieci stawów rybnych.

Ścieżka rowerowa. Fot. M. Zapart

LKP spełnia funkcje edukacyjne. Od 1998 roku lekcje o lesie i jego mieszkańcach prowadzone są w Klasie Leśnej przy arboretum w Laskach. Znajduje się tam również bursa studencka umożliwiająca pobyt uczniów, studentów i pracowników lasów podczas realizacji szkoleń i projektów. Edukacji ekologicznej w Nadleśnictwie Syców służy również powołane w 1993 r. Arboretum Leśne im. Prof. Dr. Stefana Białoboka. Znajduje się tutaj obiekt do prowadzenia zajęć oraz ścieżka przyrodnicza. Owocem współpracy nadleśnictw i szkół są liczne zajęcia terenowe z leśnikami dające możliwość poznania świata roślin i zwierząt.

Arboretum Leśne w Stradomi słynie również z wielu osiągnięć w dziedzinie zachowania leśnych zasobów genowych. Jednostka bierze udział w działaniach mających na celu zwiększanie różnorodności biologicznej polskich biocenoz. Biorąc pod uwagę założenia, że 65% występujących w Polsce gatunków roślin i zwierząt jest związanych z ekosystemami leśnymi można dostrzec znaczenie działalności tej, i podobnych jednostek dla naszej rodzimej przyrody.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Szczepić czy nie szczepić?

Szczepić czy nie szczepić?

I wcale nie chodzi tu o podjęcie decyzji w sezonie chorobowym, ale o metodę wegetatywnego rozmnażania roślin.

ZRAZ + PODKŁADKA = SZCZEP

Szczepienie roślin polega na ścisłym złączeniu części rośliny nazywanej zrazem, z inną rośliną - zwaną podkładką. Po ich zrośnięciu się powstaje nowy organizm, zwany szczepem. Zrośnięcie się zrazu z podkładką jest możliwe dzięki działalności kambium, czyli miazgi, która wytwarza w rosnącej roślinie:

a) na zewnątrz wiązki sitowe w których krąży roztwór asymilatów,

b) do wewnątrz - elementy drewna, w których płynie woda ze składnikami mineralnymi.

Zdjęcie przedstawia ścięte zrazy przeznaczone do szczepienia. Zdjęcie przedstawia podkładkę przeznaczoną do szczepienia. Zdjęcie przedstawia gotowe szczepy.

 

Istnieje kilkanaście różnych sposobów szczepienia, ale w praktyce stosuje się kilka z nich:

Przez stosowanie - najbardziej powszechna metoda. Górna część podkładki i zraz są ścinane pod kątem ostrym. Zraz i podkładka powinny mieć jednakową grubość, a obydwa komponenty muszą być dokładnie dopasowane.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na stosowanie. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na stosowanie. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na stosowanie.

Przez stosowanie z nacięciem - metoda analogiczna jak wyżej, z dodatkowym nacięciem podkładki i zrazu. Takim zabiegiem zwiększamy powierzchnię styku obu komponentów i ich lepsze zrastanie.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia miejsce styku metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na stosowanie z nacięciem.

Na przystawkę boczną - stosujemy, gdy podkładka jest grubsza od zrazu. Podkładkę obcinamy pod niewielkim kątem, po czym ścinamy lekko korę i drewno. Powierzchnia cięcia powinna być taka sama jak ściętego pod kątem zrazu. I w tym wypadku można zastosować szczepienie na przystawkę boczną z nacięciem.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na przystawkę boczną. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na przystawkę boczną. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na przystawkę boczną.

Na klin, tzw. w sarnią nóżkę – również stosujemy, gdy podkładka jest znacznie grubsza od zrazu. Zraz przycina się w trójkątny klin i umieszcza się w podobnym klinie, wyciętym na podkładce. Założony zraz powinien sam utrzymać się w podkładce. 

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na klin. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na klin. Zdjęcie przedstawia miejsce styku metodą na klin. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na klin.

 

NIEZBĘDNE NARZĘDZIA I MATERIAŁY DO SZCZEPIENIA ROŚLIN

  • sekator, niezbędny do ścinania cienkich podkładek przed szczepieniem oraz do ścinania pędów na zrazy
  • nóż do odpowiedniego nacinania podkłądek i zrazu do połączenia
  • osełka - służy do ostrzenia noży z płaszczyznami grubo i - drobnoziarnistą
  • gumki/paski - służą do obwiązywania miejsc szczepienia, zwykle używa się rafi naturalnej, elastycznej, która kruszeje z czasem
  • maść ogrodnicza - służy do pokrywania miejsc szczepienia, zabezpiecza szczep przed wyschnięciem, chorobami i szkodnikami.

Wszystkie narzędzia powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach i systematycznie starannie oczyszczone.

Zdjęcie przedstawia narzędzia użyte do szczepienia roślin: sekator, nóż, wosk, gumki, flamaster.

CO NAM DAJE SZCZEPIENIE ROŚLIN?

Rozmnażanie roślin przez szczepienie daje nam wiele korzyści. Dzięki szczepieniu możemy:

  • powielać cechy licznych odmian uprawnych roślin ozdobnych i sadowniczych, których nie można reprodukować inną metodą, np. przypadku, gdy sadzonka nie chce się ukorzeniać lub siew nie powtórzy pożądanych cech. Dzieje się tak w przypadku większości klonów, buków, jabłoni, jodeł, modrzewi czy sosen;
  • utrwalać mutacje odmian sadowniczych, aby zwiększyć ich liczbę lub poprawić jakość;
  • zaadaptować drzewa do odpowiednich warunków glebowych terenu, np. w przypadku roślin o słabszym systemie korzeniowym, stosując odpowiednią podkładkę możemy otrzymać ten sam gatunek lepiej dostosowany do naszych potrzeb;
  • zaadaptować drzewa do odpowiednich warunków klimatycznych przez dobór odpowiedniej podkładki, np. szczepienie róż na podkładkach bardziej odpornych na mróz;
  • zaadptować drzewa do większej odporności na niektóre szkodniki, szczepiąc je na podkładkach bardziej odpornych na choroby. Badania odporności i wyselekcjonowanie podkładek prowadzone są w stacjach badawczych;
  • przyspieszyć wejście drzewa w okres owocowania (np. odmiany jabłoni szczepi się na podkładkach przyspieszających wzrost i zwiększających owocowanie);
  • zwiększyć obfitość kwitnienia krzewu;
  • nadać drzewom pożądaną wielkość dzięki zastosowaniu podkładki o określonej sile wzrostu. Dobierając odpowiednią podkładkę, mozemy uzyskać różne wielkości tej samej rośliny, przyspieszyć lub spowolnić jej rozwój;
  • nadać roślinie odpowednią formę i pokrój lub nawet całkowicie je zmienić. Dzięki szczepieniu na odpowiedniej podkładce możemy przekształcić krzew z formy płożącej w formę pienną lub płożącej roślinie nadać formę płaczącą;

Zdjęcie przedstawia gotowe szczepy.

POWODZENIE SZCZEPIENIA

Ten sposób rozmnażania wegetatywnego roślin wymaga dużej precyzji i doświadczenia. Na powierzchni rany zadanej przy szczepieniu powstaje kalus (tkanka przyranna) wypełniający szczeliny, a połączone miazgi odtwarzają tkanki przewodzące, przywracając krążenie soków. Z tego względu należy starać się o jak najściślejszy kontakt miazgi, zrazu i podkładki. Udatność szczepienia roślin zależy od przestrzegania określonych zasad, zgodności komponentów, dokładnego ich połączenia, wyboru właściwej pory szczepienia, a także pielęgnacji rośliny po szczepieniu. 

Fotografie: Martyna Kuźniak

Źródło tekstu: 

Szczepienie drzew i krzewów owocowych i ozdobnych, Jean-Yves Prat, Denis Retournard, DELTA. 

Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych, J. Hrynkiewicz-Sudnik, B. Sękowski, M. Wilczkiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN.