Asset Publisher Asset Publisher

Pomniki przyrody

Do 2018 roku, pomniki przyrody ożywionej były reprezentowane przez 9 drzew (3 pojedyncze oraz jedna grupa). Propozycje nowych pomników, które zgłosili leśnicy, zostały zaakceptowane przez miejscowe Rady Miejskie oraz Rady Gmin. Tym samym w 2018 i 2020 roku, na terenie Nadleśnictwa, status pomnika zyskało kolejnych 11 drzew (6 pojedynczych i jedna grupa).

Dominującym wśród przyrodniczych skarbów gatunkiem jest dąb szypułkowy. W całym kraju mamy niemal 12 tys. pomnikowych dębów. Taki wynik to z pewnością zasługa ich długowieczności. Najstarsze liczą sobie nawet 700 - 800 lat. W leśnictwie Drołtowice spotkamy grupę dębów o obwodach pnia od 449 do 518 cm, które za pomnik przyrody zostały uznane już w 1964 roku.

Grupa pięciu dębów w leśnictwie Drołtowice. Fot. S. Sęktas

Jedno z drzew pomnikowych, które uległo wywróceniu zostało pozostawione do naturalnego rozkładu. Fot. S. Sęktas

Kolejne dęby reprezentowane przez 3 drzewa o obwodach 597, 701 oraz 635 cm znajdziemy w leśnictwie Bałdowice (uznane w 1995 r.). Następne 2 drzewa w leśnictwie Międzybórz (uznane w 2018 r.) o obwodach 465 oraz 450 cm. W 2018 r. na terenie leśnictwa Bałdowice powołano jeszcze jeden pomnik - "Dąb Mieszko".

Majestatyczny dąb Mieszko z leśnictwa Bałdowice. Fot. https://kgmovie.blogspot.com

Także w 2018 roku, uznano za pomnikowy i objęto ochroną, dąb z leśnictwa Komorów (obwód 510 cm) oraz grupę pięciu dębów z leśnictwa Czermin "Dęby na Dawidce" (obwody 385, 575, 320, 302 oraz 327 cm).

Imponujący dąb z leśnictwa Komorów. Fot. M. Olejnik

Na terenie leśnictwa Czermin poza pomnikowymi dębami znajdziemy również pokaźnych rozmiarów lipę drobnolistną "Bolesław". Lipy niemal dorównują dębom pod względem długowieczności. Najstarsze drzewa dożywają nawet 500 - 600 lat. "Bolesław" mierzy w obwodzie 555 cm i liczy sobie ok. 280 lat.

Lipa "Bolesław" (po lewej) i jeden z "Dębów na Dawidce". Fot. P. Woźniak

W leśnictwie Widawa, na skraju lasu, nad młodym pokoleniem buków, swoją koronę rozpościera pokaźnych rozmiarów daglezja zielona. Nie jest to nasz rodzimy gatunek. W 1827 r. do Anglii zostały sprowadzone pierwsze nasiona daglezji. Następnie rozpoczęto systematyczne wprowadzanie jej do upraw leśnych i parkowych. Stare 150-letnie daglezje do dziś zdobią przydrożne, leśne dukty a nawet tworzą całe drzewostany. Największa daglezja rosnąca w Lasach Państwowych osiągnęła 470 cm obwodu pnia.

Samotna daglezja z leśnictwa Widawa mierzy w obwodzie 322 cm. Fot. M. Zapart

Nietypowa, głęboko spękana kora, wyróżnia daglezję spośród innych drzew iglastych. Fot. M. Zapart

Do II wojny światowej uznano w Polsce ok. 4,5 tys. drzew chronionych. Jednak dopiero w 1949 r. wprowadzenie odpowiedniego zapisu w ustawie o ochronie przyrody umożliwiło objęcie bardzo starych drzew ochroną prawną. Ich liczba zaczęła szybko rosnąć. Na terenie Lasów Państwowych istnieje dziś ponad 10 000 drzew ze statutem pomnika przyrody. O kryteriach wyboru nie decydują jedynie wiek czy rozmiar ale również wartość historyczna czy nietypowy wygląd. Niebawem na terenie Nadleśnictwa Syców zostaną uznane kolejne pomniki przyrody.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Szczepić czy nie szczepić?

Szczepić czy nie szczepić?

I wcale nie chodzi tu o podjęcie decyzji w sezonie chorobowym, ale o metodę wegetatywnego rozmnażania roślin.

ZRAZ + PODKŁADKA = SZCZEP

Szczepienie roślin polega na ścisłym złączeniu części rośliny nazywanej zrazem, z inną rośliną - zwaną podkładką. Po ich zrośnięciu się powstaje nowy organizm, zwany szczepem. Zrośnięcie się zrazu z podkładką jest możliwe dzięki działalności kambium, czyli miazgi, która wytwarza w rosnącej roślinie:

a) na zewnątrz wiązki sitowe w których krąży roztwór asymilatów,

b) do wewnątrz - elementy drewna, w których płynie woda ze składnikami mineralnymi.

Zdjęcie przedstawia ścięte zrazy przeznaczone do szczepienia. Zdjęcie przedstawia podkładkę przeznaczoną do szczepienia. Zdjęcie przedstawia gotowe szczepy.

 

Istnieje kilkanaście różnych sposobów szczepienia, ale w praktyce stosuje się kilka z nich:

Przez stosowanie - najbardziej powszechna metoda. Górna część podkładki i zraz są ścinane pod kątem ostrym. Zraz i podkładka powinny mieć jednakową grubość, a obydwa komponenty muszą być dokładnie dopasowane.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na stosowanie. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na stosowanie. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na stosowanie.

Przez stosowanie z nacięciem - metoda analogiczna jak wyżej, z dodatkowym nacięciem podkładki i zrazu. Takim zabiegiem zwiększamy powierzchnię styku obu komponentów i ich lepsze zrastanie.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia miejsce styku metodą na stosowanie z nacięciem. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na stosowanie z nacięciem.

Na przystawkę boczną - stosujemy, gdy podkładka jest grubsza od zrazu. Podkładkę obcinamy pod niewielkim kątem, po czym ścinamy lekko korę i drewno. Powierzchnia cięcia powinna być taka sama jak ściętego pod kątem zrazu. I w tym wypadku można zastosować szczepienie na przystawkę boczną z nacięciem.

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na przystawkę boczną. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na przystawkę boczną. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na przystawkę boczną.

Na klin, tzw. w sarnią nóżkę – również stosujemy, gdy podkładka jest znacznie grubsza od zrazu. Zraz przycina się w trójkątny klin i umieszcza się w podobnym klinie, wyciętym na podkładce. Założony zraz powinien sam utrzymać się w podkładce. 

Zdjęcie przedstawia ściętą podkładkę metodą na klin. Zdjęcie przedstawia ścięty zraz metodą na klin. Zdjęcie przedstawia miejsce styku metodą na klin. Zdjęcie przedstawia szczep zaszczepiony metodą na klin.

 

NIEZBĘDNE NARZĘDZIA I MATERIAŁY DO SZCZEPIENIA ROŚLIN

  • sekator, niezbędny do ścinania cienkich podkładek przed szczepieniem oraz do ścinania pędów na zrazy
  • nóż do odpowiedniego nacinania podkłądek i zrazu do połączenia
  • osełka - służy do ostrzenia noży z płaszczyznami grubo i - drobnoziarnistą
  • gumki/paski - służą do obwiązywania miejsc szczepienia, zwykle używa się rafi naturalnej, elastycznej, która kruszeje z czasem
  • maść ogrodnicza - służy do pokrywania miejsc szczepienia, zabezpiecza szczep przed wyschnięciem, chorobami i szkodnikami.

Wszystkie narzędzia powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach i systematycznie starannie oczyszczone.

Zdjęcie przedstawia narzędzia użyte do szczepienia roślin: sekator, nóż, wosk, gumki, flamaster.

CO NAM DAJE SZCZEPIENIE ROŚLIN?

Rozmnażanie roślin przez szczepienie daje nam wiele korzyści. Dzięki szczepieniu możemy:

  • powielać cechy licznych odmian uprawnych roślin ozdobnych i sadowniczych, których nie można reprodukować inną metodą, np. przypadku, gdy sadzonka nie chce się ukorzeniać lub siew nie powtórzy pożądanych cech. Dzieje się tak w przypadku większości klonów, buków, jabłoni, jodeł, modrzewi czy sosen;
  • utrwalać mutacje odmian sadowniczych, aby zwiększyć ich liczbę lub poprawić jakość;
  • zaadaptować drzewa do odpowiednich warunków glebowych terenu, np. w przypadku roślin o słabszym systemie korzeniowym, stosując odpowiednią podkładkę możemy otrzymać ten sam gatunek lepiej dostosowany do naszych potrzeb;
  • zaadaptować drzewa do odpowiednich warunków klimatycznych przez dobór odpowiedniej podkładki, np. szczepienie róż na podkładkach bardziej odpornych na mróz;
  • zaadptować drzewa do większej odporności na niektóre szkodniki, szczepiąc je na podkładkach bardziej odpornych na choroby. Badania odporności i wyselekcjonowanie podkładek prowadzone są w stacjach badawczych;
  • przyspieszyć wejście drzewa w okres owocowania (np. odmiany jabłoni szczepi się na podkładkach przyspieszających wzrost i zwiększających owocowanie);
  • zwiększyć obfitość kwitnienia krzewu;
  • nadać drzewom pożądaną wielkość dzięki zastosowaniu podkładki o określonej sile wzrostu. Dobierając odpowiednią podkładkę, mozemy uzyskać różne wielkości tej samej rośliny, przyspieszyć lub spowolnić jej rozwój;
  • nadać roślinie odpowednią formę i pokrój lub nawet całkowicie je zmienić. Dzięki szczepieniu na odpowiedniej podkładce możemy przekształcić krzew z formy płożącej w formę pienną lub płożącej roślinie nadać formę płaczącą;

Zdjęcie przedstawia gotowe szczepy.

POWODZENIE SZCZEPIENIA

Ten sposób rozmnażania wegetatywnego roślin wymaga dużej precyzji i doświadczenia. Na powierzchni rany zadanej przy szczepieniu powstaje kalus (tkanka przyranna) wypełniający szczeliny, a połączone miazgi odtwarzają tkanki przewodzące, przywracając krążenie soków. Z tego względu należy starać się o jak najściślejszy kontakt miazgi, zrazu i podkładki. Udatność szczepienia roślin zależy od przestrzegania określonych zasad, zgodności komponentów, dokładnego ich połączenia, wyboru właściwej pory szczepienia, a także pielęgnacji rośliny po szczepieniu. 

Fotografie: Martyna Kuźniak

Źródło tekstu: 

Szczepienie drzew i krzewów owocowych i ozdobnych, Jean-Yves Prat, Denis Retournard, DELTA. 

Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych, J. Hrynkiewicz-Sudnik, B. Sękowski, M. Wilczkiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN.