Łowiectwo towarzyszyło człowiekowi od zarania dziejów i na przestrzeni wieków podlegało rozmaitym zmianom. Obecnie w Europie ma ono charakter w dużej mierze działalności rekreacyjnej i hobbystycznej. Należy jednak pamiętać, że u podstaw wciąż stoi konieczność regulacji liczebności zwierzyny.

Rolę łowiectwa w gospodarce leśnej należy rozpatrywać biorąc pod uwagę nie tylko aspekty przyrodnicze ale także społeczne i gospodarcze. Zwierzyna łowna jest częścią ekosystemów leśnych, które na przestrzeni wieków zostały bardzo silnie przekształcone przez człowieka. Dotyczy to między innymi braku drapieżników polujących na zwierzynę płową przy jednoczesnej produkcji rolniczej dającej nieograniczony dostęp do pokarmu. Łowiectwo zastępuje więc mechanizm samoregulacji.

Wiele osób rozpatruje również gospodarkę łowiecką jako "hodowlę" zwierząt na wolności. W dobie wszechobecnych koncernów produkujących wątpliwej jakości mięso ze zwierząt przetrzymywanych w niewoli, łowiectwo zdaje się być najlepszą alternatywą dla osób, które cenią sobie ekologię i życie w zgodzie z naturą.